هر ساله در فصل نقل و انتقالات جنبشی به راه می افتد که بیایید سقفی را برای قراردادهای بازیکنان تعیین کنیم و هر کس از این سقف تخطی کرد، او را به روشی که این روزها منشوری می گویند بچزانیم. بحث بر سر کیفیت بازیکنان نیست، اینجا تنها می خواهیم سقفی را مراعات کنیم که فکر می کنیم برای بازیکنان کافی است.
سنجیدن دستمزد بازیکن و مربی فوتبال با فلان استاد دانشگاه( اگرچه اساتید جایگاه والا و شایسته ای را دارا هستند) از اساس اشتباه و بی مورد است. در جای جای جهان بازیکنان با کیفیت فوتبال از حقوق و مزایایی به مرتب بالاتر از یک استاد دانشگاه برخوردارند و هیچ سیستم و فدراسیونی به خود اجازه ی دخالت در این گونه موارد را نمی دهد، اگر چه گاهی در گوشه و کنار دنیا شخصیتهایی نظیر پاپ نیز به حقوق بالای فوتبالیست ها و درامدهایشان اعتراضاتی داشته اند.
متاسفانه در بلبشوی بازار نقل و انتقالات به تنها چیزی که اندیشیده نمی شود رشد کیفی بازیکنان است، بازیکنی که هنوز فصل تمام نشده به فکر باشگاه سال بعد و بالا بردن قیمت قراردادش باشد هیچگاه در ذهن نخواهد اورد که کیفیت فنی اش را ارتقا بخشد و اینگونه است که هر ساله بر قیمت بازیکنان افزوده می شود و در این میان باشگاههای ایرانی که به غیر از یکی دو نمونه مابقی دولتی هستند و از بیت المال اداره می شوند حاصل عرق ریختن کارگران کارخانجات را به جیب کسانی سرازیر می کنند که اغلب شایسته ی ان نیستند.
البته نه اینکه بخواهیم منکر توانا یی های بازیکنان دیگر بشویم، سوپر استار ی را در ذهن بسپارید و به یاد داشته باشید که قرار است سقف قرارداد را(هر چقدر می خواهد باشد) رعایت کند و مانند سایر بازیکنان که انها نیز به مبالغی کمتر از این حدود معین شده راضی نیستند حقوق بگیرد، آیا می توان به کم فروشی نکردن و باری به هرجهت بازی نکردن او ایمان داشت؟آیا می توانیم مثلا به کریستیانو رونالد بگوییم چون فلان بازیکن، فلان مبلغ را می گیرد شما هم می باید مبلغی برابر با او بگیرید و درست هم بازی کنید؟
پیش کشیدن بحث سقف قرارداد در بین مربیان از لطیفه های خنده داردیگری است که این روزها به وفور شنیده ایم، به عنوان مثال چگونه توقع داریم امیر قلعه نویی را که به گواه رزومه اش موفق ترین مربی ایرانی است با مربی دیگری که هر ساله با زور دلالان قرارداد می بند و به لطف باند مافیایی یی که می گویند در داوری وجود دارد و بسیار هم ریشه های قوی و تنومندی دارد در لیگ می ماند مقایسه کرد؟ ایا قیمت یک اتومبیل پژو و مرسدس بنز و کیفیت آن دو را می توان قیاس کرد؟
درد فوتبال ایران مبالغ رد و بدل شده در آن نیست، فوتبال ایران از درد مزمن دلالیسم رنج می برد، امروزه بخش عظیمی از درامد فوتبالیست ها به جیب دلالان(نه مدیران مورد وثوق فیفا) سرازیر می شود . بسیاری از مدیران فوتبال ایران در واقع گماشتگانی هستند که وامدار دیگران اند و پس از به دست گرفتن مسئولیت می باید بدهی خود را به دیگران بپردازند. می توان فوتبال داشت، فوتبال خوبی هم داشت و روز به روز بر کیفیت آن افزود؛ اما راهش ادامه ی مسیر فعلی نیست! چنانچه بخواهیم از روند فعلی خارج شویم در ابتدای امر می باید کسانی را که میدان فوتبال را با پادگان اشتباه گرفته اند از این ورزش دور کنیم و آرام آرام متخصصینی از اهل فوتبال تربیت کنیم و در تمامی سطوح مدیریتی به کار بگماریم تا از هرز رفتن سرمایه های مادی و معنوی جلوگیری کنیم.
