۱۳۸۸ دی ۱۹, شنبه

داریم به جاهای خوبی می رسیم

داریم به جاهای خوبی می رسیم
عادت کرده ایم که خوش استقبال و بد بدرقه باشیم، نه اینکه از اساس کارمان این باشد؛ اما گاهی حرکات ورفتاری می کنیم که به اینجا منتج می شود.
سالهاست هر کس که میهمان ورزش کشورمان می شود با کج سلیقی می آید و با بد سلیقگی می رود؛ اما این دو سه هفته اخیر دو حرکت خوب و رفتار شایسته ایرانیان در ورزش کشور دیده ام که حیفم آمد ننویسم.پیش از اینکه به اصل موضوع بپردازم یادآور می شوم که اصولا وقتی می خواهیم بازیکن یا یک مربی را به خدمت بگیریم شاید به تمام وجوه او از فنی گرفته تا قیمت می پردازیم؛ اما از تربیت و جایگاه فرهنگی او غافل می شویم .در دو هفته گذشته دو برکناری یا عزل و یا هر نام دیگر در دو باشگاه پرطرفدار کشور داشتیم که از خواندن خبرش هر ایرانی احساس غرور و سر افرازی می کند.
نخست:برکناری یا تودیع زلاتکو کرانچار از باشگاه محبوب پرسپولیس بود که دیدیم برای اولین بار مربی معزول در معارفه جانشینش با رویی باز شرکت کرده و با بازیکنان سابقش خداحافظی نموده و با خوشرویی از مربی جدید استقبال و خداحافطی کرده است .
و دوم اینکه خبر امد : اریش روته مولر به ایران امده وبا باشگاه پرطرفداراستقلال قطع همکاری کرده و در تمرینات آخرین استقلال، یکایک بازیکنان استقلال را در اغوش گرفته و برایشان ارزوی موفقیت کرده وبا روی خوش و خاطره ای به یاد ماندنی از استقلال جدا و به کشورش باز خواهد گشت.
این خداحافظی های به یاد ماندنی بیش از هر چیزی، نشانگر موقعیت فنی و اخلاقی این مربیان است که به زعم خیلی از کارشناسان از بزرگترین وسرشناس ترین افرادی بودند که به ایران آمده اند ،بنابر این با اصول اولیه حرفه ای به خوبی آشنا بوده و در جایی که مدیرانی مانند کاشانی و واعظ داعیه حرفه ای و اصول دارند با برخوردی مناسب با اینان باعث چنین واکنشی از طرف این دو نفر شده اند. صرف نطر از اینکه آیا این دونفر در فوتبال ایران تاثیر مثبتی گذاشته اند یا خیر فوتبال ایران تا سالها این حرکات را از یاد نخواهد برد، شایسته است در گزینش مربی و بازیکن پس ازاین، این مورد نیز به مابقی وجوه مورد مطالعه افزوده شود.