۱۳۸۸ اردیبهشت ۲۱, دوشنبه

این تیم،تیم ملی فوتبال ایران است

تا چند روز دیگر تیم ملی فوتبال ایران ابتدا در مسابقات تدارکاتی و سپس در بازیهای رسمی تلاشش را برای صعود به جام جهانی آغاز می کند.بنده هم مانند خیلی از فوتبالدوستان تا قبل از آمدن قطبی هیچگونه شانسی برای این تیم قائل نبودم اما از زمان حضور قطبی کورسوی امیدی در دلم روشن شد و امیدوارم بتوانیم جهانی شده و در آفریقای جنوبی حضور داشته باشیم ،این امیدواری از آن جهت نیست که قطبی از تمام مربیان ایرانی کار بلد تر و فنی تر است بلکه او چیزی در وجودش نهفته است که دقیقا در فوتبال ایران نداریم و آن روحیه دادن به همدیگر وهمبستگی در اهالی فوتبال است که متاسفانه فقط حرفش را می زنیم ودر عمل حاضریم سر همدیگر را به دیوار بکوبیم واز زمین خوردن هم لذتها ببریم.نمونه جدید و مثال زدنی اش هم همین یکی دو روز پیش!! درست یا غلط کسی که مدعی بود می تواند از طریق نیرو های ماورایی به تیم ملی کمک کند به کمپ رفت وکتابی را که ظاهرا نوشته خودش هم بود به مسئولین تیم ملی هدیه می کند وبقیه ماجرا..............
ما چه می کنیم؟به خاطر اینکه بعد از مدتها افشین قطبی می گوید خبر نگار باید حریم تیم ملی را رعایت کند وفاصله مشخصی هم معین میکند که ظاهرا در دنیا نیز چنین استانداردی وجود دارد و ما که نمی توانیم بپذیریم موضوع را با درشت نمایی وگاه با سیاه نمایی به روزنامه ها می کشانیم و نمی دانم خواسته ویا نا خواسته ذهن مربی و بازیکن تیم ملی را مشغول این حرف های بیهوده می کنیم !خوب عزیزان من از رفتن تیم ملی به جام جهانی همانقدر من تماشاگر منتفع می شوم که شمای روزنامه نگار حرفه ای ویا فلان آقای مربی و البته هر کدام در جایگاه خودمان ،پس بیاییم برای این بار آزمایش کنیم همدل بودن وهمراه بودن را که اگر راهی برای صعود باشد همین تنها راه باقی مانده است ونه هیچ راه دیگری،یادمان باشد این تیم،تیم ملی فوتبال ایران است و امید تمام فوتبالی های سراسر ایران والبته جای جای جهان.